dua

olmayacaktı ya. amin dedik. mevlâ da duydu bunu elbet. ondan bu kulaklarımı aniden sağır eden uğultu, ondan bu delik deşik olmam her gece onikiyi kaç geçe, kalın barsağım yelkovan ve incesinden akrep sokuşları, ondan kuru nehirlerde paçalarım ıslak pir pir titreyip semaha durmam, ondan bunca not ettiğim esmer telefon numarası, ondan kâh parlayıp, kâh sönmem ve domuzuna kalleş hissiyatsızlığım. bir sen duymadın demeyeceğim. mevlâ duydu, sen duydu.

0 comments: